Niespokojne bagno

Nevers

Przewrócił oczami. Mniami? I TO ma iść do KK?! Szczyt szaleństwa, doprawdy.
- Morda w siano.
Nuta powoli go dobijała, zaczynał żałować swojej decyzji. Był łaskawy, zaciągając ją do swojej świty, pozwalają walczyć, nazywając się mianem Wojownika... a tymczasem ona zaczynała zachowywać się jak ten psychopata Moonlight. Może mają wspólne geny? Oby nie. Przecież to idiota, z takimi lepiej się nie zadawać. To nie do pomyślenia.
Coś z tym trzeba zrobić.

Nuta

// wiesz co Puchaty Dziuńku? twoje teksty powalają. prawie przy każdym twoim poście się śmieje z twojego cudownego stylu pisania. x D a Munio jest psychopatą, owszem. //

Parsknęła? Jak on śmie do niej mówić morda w siano? - I ty śmiesz mówić do 'morda w siano'?! Ty?! Do mnie?! - Powiedziała. Nutek zło wcielone, co mogło grozić wybuchem szanownego pana Nevcia, który z czasem irytował ją coraz bardziej, ona pewnie jego też, ale jednak ona to ona! - Jeszcze coś prze pana? - Zamrugała czarująco oczkami i wpatrywała się w ogiera. Ciekawe cóż teraz jej powie, ciekawe.

// a może Muniek przejdzie na stronę zUa, bo z Nutą to będzie trudne. x D ona jest bardziej walnięta od niego. x D //

Nevers

/ Widzem. Ale ty Muńka chciałaś oddać. A Muniek to wgl niezdecydowany idiota, raz w PF, samotnik, a teraz KK? A idź siem schowaj. Nuta ma być spokojniejsza, ona bardziej pasium do KK

Zamrugał szybko oczami. Po raz pierwszy od lat, od wielu, wielu lat, ktoś odzywał się do niego w taki sposób. I to ktoś, komu robił łaskę. Wielką łaskę.
- Owszem, skarbie.
Powiedział to tonem, który w jego mniemaniu był miły. Irytująco miły. Tak jak ta klacz, co przed nim stoi. Prawda była taka, że choć jego głos brzmiał miękko, było w nim coś, co każdego przygwoździłoby do ziemi. Bez wyjątku.
Tak więc, aby spełnić los, minęła sekunda, a Nuta leżała na ziemii na boku, przywalona ciężarem grubego cielska Neversa. Klęczał na jej szyi, przytrzymując ją w uścisku, z którego można było się uwolnić tylko jednym sposobem. Ale nikt nie wiedział jakim. Z wyjątkiem Neversa. On wiedział wszystko, miał SuperIQ! Wystarczyło zejść z ofiary, a była wolna. Nic trudnego. Ale raczej niewielu udało się skorzystać z tego typu odzyskania wolności.
- Nigdy więcej, bejb. Daruj sobie, to że pozwalam Ci dołączyć do mnie, nie znaczy że możesz mi w jakikolwiek sposób ubliżać. Postradałaś zmysły, zapomniałaś? Rąbnęłaś się w łeb i zgodziłaś się być mi posłuszna. A teraz? Wraca do Ciebie Twoje dawne ja. Wstydź się. Ciuś, ciuś, ciuś.
Nic nie wskazywało na to, że Nevers miał ochotę puścić ją wolno. Ba! Gotowy był w razie nieposłuszności klaczy....
Ciąg dalszy nastąpi.

Nuta

Spojrzała na niego jakby była naćpana. - No to jakie było moje dawne ja? - Powiedziała mu, jednak nie zamierzała mu nawet powiedzieć, aby z niej zszedł, albowiem nie bardzo jej przeszkadzało jak na niej klęczał, no bo co w tym takiego?

Nevers

~ Nutas nie pasi do RoGalów. on pasi do KaKałka! tylko musi siem postarać, bo jak narazie to taka ciota. wypisuj się, ale to migiem!

Uśmiechnął się podle.
- Głupie, irytujące, naiwne.
Czy do niej nigdy nie dotrze, że życie w RG nie jest jej dane? Ona pasuje do KK, wystarczy odrobina chęci, a będzie idealnym Wojownikiem... albo Posłańcem, gdyż doszły go słuchy że szkoli się na tą rangę. Może wtedy szkolenie będzie krótsze.
Nevers wpadł na pomysł. Musiał jej coś pokazać, jednakże klacz musiała wykrzesać z siebie choć odrobinę wczucia w Krwawe Kopyta. Pokazać, że jest godna iść na tereny należące do Stada, którego Panem jest Nevers. Czy da radę?
Zobaczymy.

Nuta

- Nie dobrze, nie dobrze...? - Położyła głowę na ziemi... Bagnie! I rozluźniła się, aby nie czuć tak bardzo ciążącego na niej Nevcia. Coś jej nie wyszło, albowiem poczuła jeszcze większy ciężar, więc znowu się zzz

ęła. Z każdą chwilą była coraz bardziej spocona z wysiłku... No można to tak nazwać. - No i co teraz? - Parsknęła i spojrzała z dołu na Neversa.

Nevers

Zaśmiał się szyderczo. Osiągnął to, czego chciał.
- A co ma być? Choć do Krwawych Kopyt. Wczuj się! Wiesz przecież że nikt Cię nie lubi. Jesteś irytującym osłem, a przy mnie możesz stać się postrachem wszystkich... no, z małym wyjątkiem. Chcesz na zawsze być niewidzialna? Chcesz być znana powszechnie jako "koń z ADHD" czy "psychopata"? Ten los nie jest Ci dany. Posłuchaj mnie i choć za mną.
Przemowy. Uh, ochydstwo. No ale trzeba. Miał nadzieję że klacz tym razem go zrozumie.

Nuta

Już zamierzała, że lubi być koniem z ADHD i psychopatą, ale się powstrzymała nie chcą mu się narażać. Kiwnęła tylko głową na znak, że zrozumiała. Może uda jej się być inną? Może? Nie, MUSI jej się udać. Machnęła leniwie i ogonem i popatrzyła na Neversa, aby zapomnieć o swych bezsensownych i głupich myślach.

Nevers

Tak, widok Neversa z pewnością leczył z głupoty, od razu mózg trzeźwiał. Powoli, ale zgrabnie, Nevu zlazł z przygniecionej Nuty.
- Mam nadzieję że coś do Ciebie dotarło. - mruknął cicho.
To by było na tyle. Nauka nie pójdzie w lat.
- Dam Ci pare dni na przemyślenia. Od teraz należysz do KK, masz służyć wiernie temu stadu. Za trzy dni oczekuję Cię na szkoleniu na Wojownika.
Po tych słowach odwrócił się do niej i odszedł, znikając pomiędzy oparami mokradeł...

/ nmmt /

Nuta

Wstała, otrzepała się i westchnęła teatralnie. - Fantastycznie. - Mruknęła i odeszła w przeciwną stronę niż ogier. Wojownika? Skoro tak wybrał to niech tak będzie.