Zamglony las.

Prima Bella

Parsknęła trochę z rozbawieniem a trochę ze zmartwieniem - No, ja nie będę ci tłumaczyć co to jest mgła. Mgła to mgła. - powiedziała niepewnie.

Moonlight

- Ty bu! - Wykrzyknął i zaczął się śmiać. - Tak, tak, tak.. Jestem wielki. - Stanął dęba i śmiał się, śmiał się.. Nagle jego spojrzenie padło na klacz. Uspokoił się od razu, gdyż.. Gdyż.. Stwierdził, że powinien jej wytłumaczyć o co chodzi. Jednak czekał, aż ona się zapyta o co mu chodzi.

Prima Bella

Grzywa zasłaniała jej jeden bok pyska ale drugim okiem patrzyła na niego jakby widziała jakieś zjawisko paranormalne.W jej oczach był śmiech a jednocześnie pewne zwątpienie.
-Emm.. jesteś pewien że dobrze się czujesz?

Moonlight

- Śmiem twierdzić, że tak. - Zamrugał niewinnie oczkami. Nie mógł już dłużej powstrzymywać śmiechu więc znowu zaczął się śmiać. - A więc uważasz, że nie? - Zapytał ze śmiechem.

Prima Bella

Udała oburzenie . Wysoko uniosła głowę. - Tego nie powiedziałam. Pytałam tylko kierowana troską o twoje zdrowe i samopoczucie - zapewniła. Także miała problemy z powstrzymaniem się od śmiechu.- A tak na serio, naprawdę dobrze się czujesz?

Moonlight

Machnął ogonem. Zrobił tajemniczą minę i czekał chwilę w napięciu. W końcu gdy cisza była nie do zniesienia wykrzyknął - No ba! - Po chwili dodał ciszej. - No ba, że dobrze. -Parsknął i stnął dęba.

Prima Bella

Pokiwała głową jakby z politowaniem. Odeszła od niego o parę kroków. - No to dobrze, że się dobrze czujesz, bo już się przez chwilę bałam o twoje życie. A tak nawiasem sam jesteś bu! - zawołała i sama stanęła dęba.

Moonlight

- Lubię być bu. Ja w ogóle jestem bu! - Zaśmiał się. - Może spróbujemy pospacerować po tym cudownym lesie? - Zaproponował pomimo tego, że sam się obawiał spaceru bo tym dzikim lesie.

Prima Bella

Zaśmiała się od jednego kącika pyska do drugiego. - To trzeba się było przedstawiać jako bu od początku! - powiedziała tonem jakby poczyniła odkrycie Ameryki Rozejrzała się po osnutym mgła lesie. - Możemy spróbować, ale co jak znowu się zderzysz z drzewem?

Moonlight

- Nie zderzę się, nie zderzę. - Uśmiechnął się i ruszył przed siebie powoli. Rozglądał się stale dookoła, aby tylko nie wpaść znowu na jakieś drzewo. Po chwili potknął się o jakiś wystający korzeń, na którym o niemal się nie wyłożył.

Prima Bella

Próbowała powstrzymać napad śmiechu. Po chwili podbiegła do niego zobaczyć czy nic mu nie jest. -Tylko patrz czasem pod nogi. - zasugerowała.

Moonlight

Skinął głową na potwierdzenie tych słów. Ruszył przed siebie powolnym stępem patrząc się stale pod nogi, aby tylko się nie przewrócić. - Nie przewróć się. Nie przewróć się.Nie przewróć się. ... - Myślał w kółko.

Prima Bella

Zaśmiała się cicho jak leśny skrzat. Spojrzała na zamglony las. Było to tajemnicze miejsce. Szła z nim ubezpieczając go od niebezpieczeństw, które groziły mu z góry takich jak drzewa. Nagle wpadła na szatański plan - Słuchaj to idealne miejsce na zabawę w chowanego. - powiedziała i uskakując w głąb lasu zawołała- Szukaj mnie!. - po czym skryła oię za szerokim, powalonym drzewem

Moonlight

Zanim zdążył zaprotestować klaczy już nie było. - [i]Powodzenia.[/b] - Pomyślał. Rozglądał się po lesie przez co, co chwile się potykał. W pewnym momencie dopadł ją za jakimś drzewem. - A więc to tu się ukryłaś! - Powiedział z nieukrywanym zdziwieniem. Obszedł pół lasu i znalazł ją prawie w tym samym miejscu od którego wyruszył.

Prima Bella

Wyskoczyła z impetem zza drzewa i spytała z uśmiechem aniołka Szukałeś mnie może? - po czym zaśmiała się lekko. dżwięcznie.

Moonlight

- Nie, w ogóle. - Powiedział i puścił do niej oko. Zastanowił się chwilę ile już spędził czasu w tym lesie. Długo? Nie był pewny, ale wydawało mu się, że tak. - Wybacz, ale na mnie czas. - Po chwili namysłu dodał. - Chyba bedzie lepiej jak pójdę, niż jak znowu uda mi się stracić przytomność. - Powiedział powoli i zaczął się powoli wycofywać czekając jeszcze co powie klacz.

Prima Bella

Uśmiechnęła się i powiedziała - No cóż jeżeli ma cię to uchronić od poważnego uszczerbku na zdrowiu to reczywiśćie.