Stary Wąwóz

Zafrina

Odwróciła się i rzuciła znudzone spojrzenie najpierw martwemu wężowi, a później ogierowi. Nie zamierzała z tego powodu iść za Neveres więc po prostu dalej szła przed siebie.

Nevers

Pozostawił martwego węża, ruszając dalej. Nie był egocentrykiem, inaczej już dawno zagaiłby do klaczy. Z pewną niechęcią stwierdził, że w Wąwozie wręcz roiło się od przeróżnych stworzeń, typu węży czy skorpionów. Do znudzenia je deptał, czemu często towarzyszył cichy chrupot łamanych pancerzyków.

Zafrina

Chrupoty które wydawały zgniatane stworzenia były trochę irytujące. Nie zamierzała jednak okazywać tego. Szła po prostu dalej, a w jej głowie roiły się myśli jakby tu pozbyc się raz na zawsze tych głupich stworzeń.

Nevers

Doszedł do jednego końca Wąwozu. Chwilę zastanawiał się czy jest sens opuszczać to miejsce, skoro dopiero co się tutaj przyszło, ale stwierdził że owszem, nie ma. Stanął, wpatrując się w odchłanie ciemności nad sobą. Nie było już wcześnie, a nie wyglądało to zachęcająco.

Zafrina

Nie było sensu siedzieć tutaj dłużej. Obejrzała się za siebie, ale ciemności utrudniały dostrzeżenie czegokolwiek. Postanowiła opuścić to miejsce i tak też zrobiła.

Nevers

Uśmiechnął się kątem ust. Jego obecność zazwyczaj znaczyła to samo - 'rozmówca' odejdzie z nudów prędzej czy później. Jego teoria jak zwykle zresztą potwierdziła się.
Kiwnął do siebie głową z aprobatą, i z braku laku odszedł w inne spokojne miejsca.

Romance

Przyszedł z opuszczonym ku ziemi łbem. W sumie to było pierwsze jego prawdziwe wyjście od czasu... od pewnego czasu. Ustał pomiędzy dwiema skalnymi ścianami i rozejrzał się na boki. Tupot kopyt o skałę ucichł, a zaraz po nim również ich echo. Machnął na leniwie ogonem na boki.

Fatum

Kopyta Fatum jak zwykle niosły ją w dziwaczne miejsca. Znowu wąwóz... pomyślała, słysząc swój własny, znajomy stukot kopyt. Zwiesiła łeb i westchnęła. Znowu ją coś zaatakuje? Zje? Przeżuje i wypluje? Znowu było jej wszystko jedno, jak zwykle. Uniosła wzrok z ziemi i ujrzała kontur konia w ciemności. Znajomy? A i owszem. Uśmiechnęła się smutno pod nosem. -A nie mówiłam, że do zobaczenia?- stwierdziła cicho, wcześniej uniósłszy nieco łeb.

Romance

Odwrócił łeb gwałtownie w stronę wypowiedzianych słów i staną jak wryty. Nie spodziewał się tego z pewnością. Zaraz jednak jego mina zmieniła się na jak zwykle beznamiętną. Nie wiedział za bardzo co zrobić. Staną bokiem do klaczy i nie ruszał się. Odejść? Chyba nie... Zostać? Tym bardziej nie. Ostatnio, gdy ogólnie pojawił się w tej krainie miał zbyt wiele dylematów. Wymamrotał coś niewyraźnie na powitanie.

Fatum

Uśmiechnęła się smutno i machnęła leniwie ogonem. Spojrzała wprost w ślepia Romance. W tym wzroku nie było śladu jakichś negatywnych uczuć, przynajmniej Fatum starała się, by ich nie było widać. -Co u Ciebie?- spytała spokojnie, jakby byli dobrymi przyjaciółmi i nie widzieli się masę czasu. Westchnęła cicho, jak najciszej mogła, nie puszczając przy tym spojrzenia z ogiera.

Romance

Nieco zmieszany odwrócił się w drugą stronę i zaczął iść powolnym stępem. Bardzo wolnym nawet jak na niego. Niby chciał odejść, ale nie było to takie łatwe. Szczególnie teraz. Przypomniawszy sobie kilka wspólnie spędzonych chwil uśmiechnął się blado pod nosem. Wzrok miał utkwiony gdzieś w ziemi, a łeb utrzymywał się stale niedaleko ziemi (oczywiście nie przesadnie).

Fatum

Ruszyła za ogierem, a odgłos jej kopyt niósł się echem po wąwozie. Zwiesiła łeb i z wbitym weń wzrokiem kroczyła za Romance. -Nie mam żalu, jeśli o to chodzi.- rzuciła cicho, ale byłą dostatecznie blisko, by ogier ją usłyszał. Tak jej się przynajmniej wydawało. Parsknęła cicho i podgoniła nieco swojego "towarzysza".

Romance

- Nie sądzę, żeby były to miłe wspomnienia. - stwierdził zgryźliwie nie odwracając łba. Gdyby się odwrócił to również zatrzymał, a co za tym idzie zagłębił w rozmowę. Rozmowę oprawcy z ofiarą... Podświadomie łaknął rozmowy z Fatum, ale reszta mówiła co innego. Rozum podpowiadał, żeby odszedł. Całym ciałem jednak chciał być teraz przy siwej klaczy. A serca w sumie nie miał... TO był dopiero dylemat. Nie to co przemyślenia niektórych, które rozwiązuje w parę sekund...

Fatum

Nie odpowiedziała. Co miała powiedzieć? Nadal kroczyła za ogierem, nie spuszczając z niego badawczego wzroku. -Czasem mi się wydaje, że jesteś bardziej uparty niż ja. - powiedziała spokojnie. -Można mówić jak do drzewa. Ja swoje i ty swoje.- przybrała nieco bardziej kąśliwy ton i wyciągnęła nieco krok, by przybrać tempo Romance, co wcale nie było takie łatwe, proste i przyjemne.

Romance

- I nie jest to bezpodstawne. - odpowiedział z przekąsem. Uśmiechnął się do klaczy nieprzyjemnie po czym jego łeb wrócił na wcześniejsze miejsce, a oczy zajęły się na nowo tym samym - wpatrywaniem się w drogę przed siebie. Humory zmieniały mu się niemal co sekunda. Chyba nikt nie miał aż takich zmian nastroi, nawet kobiety w ciąży.

Fatum

Przewróciła oczami i podgoniła ogiera. -A teraz jeszcze jesteś dla mnie nieprzyjemny.- żachnęła się z miną obrażonego dziecka i machnęła zamaszyście ogonem, by podkreślić wagę swoich słów. Potrząsnęła głową i wbiła lodowate spojrzenie w oczy Romance.

Romance

Prychnął lekceważąco wpatrując się cały czas przed siebie. Nie miał zamiaru ulec klaczy. Co to to nie! Uparcie wpatrywał się w jakiś odległy punkt znajdujący się przed nim. Krok wracał mu powoli do normy, nie było to już ślimacze tempo.

Fatum

-Dobra.- rzuciła buńczucznie. -Tylko powiedz mi przed czym ty właściwie się bronisz, hm?- zapytała, wciąż wbijając zimne spojrzenie w ślepia Romance. Nawet nie mrugała. Podgoniła ogiera i zamachała ze świstem ogonem.

Romance

- Nie pytaj mnie o to co robię, bo mam i tak nazbyt pokrętne myślenie lub nie znam na to pytanie odpowiedzi. Co robię, bo nad myśleniem zazwyczaj bardziej się zastanawiam. - odpowiedział parskając nieco zirytowany. Nie odwrócił nadal wzroku. Nie miał co do tego najmniejszego nawet zamiaru. Jak coś chciał to to zazwyczaj osiągał. Chociażby po trupach.

Fatum

Przewróciła wymownie oczami i zacisnęła zęby, nie spuszczając przy tym wzroku z oczu Romance. Stukot ich kopyt dudnił jej w uszach, obijając się echem o skalne ściany wąwozu. -I tak cię nie rozumiem. - dodała. Tak, zawsze musiała mieć ostatnie słowo.

Romance

- Kto mnie rozumie, skoro ja nie rozumiem nawet siebie? - zapytał w sumie retorycznie. Pokręcił głową z tylko sobie znanych przyczyn i wbił wzrok w ziemię pod nogami. Zerknął kątem oka na Fat. - Wiesz, że dalsza nasza znajomość nie miałaby sensu. Więc co tu robisz? Nie jestem w stanie tego pojąć. - stwierdził krzywiąc się nieprzyjemnie.

Fatum

-Bo mam specjalność w robieniu rzeczy, które nie mają sensu. Jeszcze tego nie zauważyłeś?- spytała ostro i posłała ogierowi wzrok zabójcy. Chyba nic jej tak nie wyprowadzało z równowagi jak tego typu rozmowy. Jeżeli była pewna tego co robi to nie ma mocnych by ją od tego odciągnąć. Nie Fatum.

Romance

- Zdążyłem zauważyć. - mruknął w odpowiedzi. Niby chciał odejść, ale nie mógł się jakoś do tego zebrać. Nic nie mógł poradzić na to, że klacz potrafiła odciągnąć go chwilami od swoich zamiarów. Czy to z resztą było dla kogoś dziwne? Oczywiście biorąc pod uwagę, że nie byłoby to on. W końcu on i jakieś głębsze uczucia... Nie, raczej nie.

Fatum

Parsknęła tylko cicho i potrząsnęła zamaszyście grzywką. -To czemu uciekasz?- spytała, ponawiając próby rozwiania swoich niepewności. -Ja i tak nie odpuszczę, a przecież nie będziemy się unikać. To bez sensu. Im bardziej chcesz od czegoś uciec tym częściej na to trafiasz. Znam to z autopsji. - dodała nieco zgryźliwym tonem, wpatrując się w oczy ogiera lodowatym spojrzeniem.

Romance

- Uciekam przed czym chcę i zawsze jakoś mi to wychodziło. Przeżyje. - odpowiedział mrukliwie. Zastrzygł uszami i spojrzał gdzieś w bok, widząc jakieś niewielkie żyjątko po prostu to zignorował. Nie bardzo jednak chciał wracać spojrzeniem do klaczy to też trzymał je dalej w górze, obserwując jak na razie niezidentyfikowane zwierzę.

//Nie mam pomysłów xd//